Sformułowano dwa ogólne podejścia do rozważanego problemu, sygnalizując źródła danych eksperymentalnych. Wprowadzono symbolikę matematyczną dla każdej części rośliny i podano, jakie pełni funkcje. Skonstruowano dwuwymiarowy dyskretny układ dynamiczny opisujący proces wzrostu sosny zwyczajnej i poczyniono odpowiednie założenia odnośnie jego składowych. Zauważono, że układ ten jest ciągiem iteracji pewnego przekształcenia płaszczyzny, na bazie którego został utworzony układ dynamiczny. Dzięki niemu uzyskano kilka istotnych wyników w postaci twierdzeń, uwag i wykresów. Uzyskane wnioski dotyczą zachowania się całkowitej biomasy M_n , która rośnie wykładniczo, a dla dostatecznie dużych n rośnie liniowo. Wnioski opisują również stosunek biomas λ, który dąży do obliczonego punktu stałego λ₁.

19-26