Celem pracy było zinwentaryzowanie zasobów jarzębu brekinii – bardzo cennego, a zarazem jednego z najmniej znanych gatunków rodzimej dendroflory – na terenie Nadleśnictwa Taczanów (RDLP Poznań). W okresie od maja 2010 roku do marca roku następnego przeprowadzono inwentaryzację Sorbus torminalis. Na badanym obszarze stwierdzono występowanie 1127 osobników S. torminalis z czego 209 to dorodne drzewa w starszym wieku, a 918 to siewki i młodsze brzęki w równie dobrej kondycji zdrowotnej. Na podstawie badań terenowych można stwierdzić, że brekinia w Lesie Taczanowskim występuje wzdłuż jego centralnej i wschodniej części, na obszarze 22 oddziałów, z czego 8 znajduje się w Leśnictwie Koryta, a 14 w Leśnictwie Taczanów. Przeciętna wysokość osobników starszych (d_1,3 > 10 cm) wynosiła 18,02 metra, a pierśnica 26,22 centymetra. Dominujące na badanym terenie acidofilne lasy dębowe z klasy Quercetea robori-petraeae stwarzają dogodne warunki do wzrostu i rozwoju brzęka, co potwierdza analiza dynamiki populacji, która jest charakterystyczna dla biologii gatunku. W porównaniu z wcześniej przeprowadzonymi ewidencjami można zauważyć ich niekompletność i nieaktualność, dlatego też praca ta jest dobrym uzupełnieniem wszelkich danych dotyczących gatunku zarówno w odniesieniu do lokalnej populacji, jak i w skali całego kraju.

5-12