Obserwowane od wielu lat pogorszenie stanu zdrowotnego drzewostanów dębowych stwarza konieczność monitorowania tego zjawiska. W ocenie drzewostanów powszechnie wykorzystywana jest wielkość defoliacji. Jednak jako czynnik bardzo zmienny w czasie, uzyskiwane wyniki mogą nie w pełni oddawać stan faktyczny. Dlatego proponuje się wykorzystać metodę opartą na witalności drzew i procentowym ubytku aparatu asymilacyjnego do oceny stanu zdrowotnego drzew i drzewostanów [Dmyterko i Bruchwald 1998]. Celem pracy było zbadanie przydatności proponowanej metody do oceny stanu zdrowotnego drzewostanów dębowych i określenia wielkości tych zmian. Praca została zrealizowana na terenie Nadleśnictwa Włoszakowice w latach 2007-2008. Stwierdzono, że ogólny stan zdrowotny większości drzewostanów pogorszył się w 2008 roku w porównaniu z 2007 rokiem. Dla większości z nich zmiana nie była istotna, na dwóch powierzchniach stwierdzono jednak większy ubytek aparatu asymilacyjnego niż w roku bazowym – co skutkowało obniżeniem kategorii zdrowotności. Z przeprowadzonych badań wynika, że syntetyczny wskaźnik uszkodzenia drzew jest wygodnym narzędziem do monitorowania stanu zdrowotnego drzew i drzewostanów. Jest bardziej stabilny, niż sam czynnik defoliacji i pozwala obserwować wielkość i kierunek zachodzących zmian.

49-57