Badania przeprowadzono w Nadleśnictwie Sulęcin. Powierzchnie badawcze założono w dwóch 17-letnich młodnikach dębu szypułkowego (Quercus robur L.) rosnących w różnych warunkach siedliskowych. Ustalono, że udział rozpieraczy jest niewysoki i wynosi ok. 4%, przeciętnie od 222 do 267 szt./ha. W pracy zaprezentowano analizy pomiarów wysokości (h), pierśnicy (d_1,3), smukłości (s) wszystkich drzew (D-w) i porównano z wynikami pomiarów wyodrębnionych w badaniu grup drzew (D-r, D-s, D-p). Określono, że rozpieracze (D-r) dominują rozmiarami, niezależnie od warunków siedliskowych, w jakich rosną. Przeciętnie ta grupa drzew (D-r) jest wyższa (h) o ponad 35% od pozostałych. Rozpieracze (D-r) są także blisko dwukrotnie grubsze (d_1,3). Dominacja grubościowa i wysokościowa są cechami, na podstawie których można kwalifikować drzewa do grupy rozpieraczy (D-r). Prowadzone zabiegi pielęgnacyjne w młodnikach dębu szypułkowego powinny uwzględniać wpływ rozpieraczy (D-s) na otoczenie i kształtowanie struktury oraz jakości drzewostanu.

227-239