W pracy zaprezentowano obliczenia będące wynikami doświadczenia polowego związanego z wpływem zróżnicowanego nawożenia wybranych odmian ziemniaka do przetwórstwa przemysłowego. Zamieszczone zestawienia dotyczą badań nad odmianami: Adam, Pasja Pomorska i Ślęza, wykonanych w latach 2008-2010, prowadzonych w Stacji Doświadczalnej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Bałcynach. Analizy ekonomicznej dokonano na podstawie zaplanowanych i zrealizowanych zabiegów oraz danych dotyczących rodzaju sprzętu technicznego, nakładów siły roboczej i pociągowej oraz nakładów materiałowych. Na podstawie eksperymentu stwierdzono, że badane odmiany ziemniaka skrobiowego bardzo różnie reagowały na nawożenie dolistne. Najlepiej plonowała odmiana Pasja Pomorska przy nawożeniu doglebowym 280 kg·ha^-1 NPK (80 N, 80 P, 120 K) i dolistnym stosowaniu Basfoliaru 12-4-6 w ilości 8 dm³·ha^-1. Biorąc pod uwagę relacje uzyskanych wyników do poniesionych kosztów, odmiana Ślęza charakteryzowała się najlepszym wskaźnikiem opłacalności, który przy każdym wariancie osiągał wartość ponad 2.0. Najkorzystniejszą z punktu widzenia racjonalności gospodarowania była kombinacja nawożenia na poziomie 420 kg·ha^-1 NPK (120 N, 144 P, 156 K) oraz z zastosowaniem Basfoliaru 12-4-6 z Soluborem DF w ilości 4 + 1 dm³·ha^-1. Uzyskano w tym przypadku najwyższy poziom wskaźnika opłacalności.

15-24