Zarówno zbyt intensywne użytkowanie kośne lub pastwiskowe, jak i zaniechanie użytkowania prowadzą do ubożenia florystycznego zbiorowisk łąkowych. Ważną rolę w odtwarzaniu półnaturalnych łąk może spełniać glebowy bank diaspor. W Polsce badań z tego zakresu jest jednak niewiele, zwłaszcza w odniesieniu do łąk rajgrasowych. Celem badań była ocena wielkości i składu gatunkowego zapasu diaspor w wierzchniej warstwie gleby łąki rajgrasowej (Arrhenatheretum elatioris) oraz rozmieszczenia diaspor w czterech poziomach. Badania prowadzono w dwóch naturalnych siedliskach łąkowych: Arrhenatheretum elatioris (6510-1) i Poa pratensis – Festuca rubra (6510-2). Próby glebowe pobierano do głębokości 20 cm, a następnie podzielono na 4 poziomy: 0-5 cm, 5-10 cm, 10-15 cm i 15-20 cm. Wielkość i skład gatunkowy banku nasion w glebie określono metodą ekstrakcji nasion z prób glebowych. Liczba diaspor (nasion i owoców) w wierzchniej (0-20 cm) warstwie gleby wynosiła 56430 szt.·m^-2 (Arrhenatheretum elatioris) i 118,510 seeds∙m^-2 (Poa pratensis – Festuca rubra). W glebowym banku diaspor dominowały owoce i nasiona jednorocznych gatunków dwuliściennych (ponad 80%), były to głównie nasiona chwastów pól uprawnych lub roślin ruderalnych. O wielkości ocenianych glebowych zapasów diaspor decydowały przede wszystkim diaspory Chenopodium album. Diaspory tego gatunku oraz Stellaria media (L.) Vill. znajdowały się głównie w dwóch dolnych warstwach gleby (poniżej 10 cm). Niezależnie od siedliska, w glebowym zapasie diaspor bardzo mały udział stanowiły Poaceae i Fabaceae. Na podstawie uzyskanych wyników można stwierdzić, że przywrócenie znacznej różnorodności florystycznej łąk rajgrasowych (Arrhenatherion elatioris All.) wymaga wprowadzenia diaspor.

25-38