Celem badań było oznaczenie wpływu inokulacji ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita [L.] Rusby) grzybem Sclerotinia sclerotiorum [Lib.] de Bary, wywołującym zgniliznę twardzikową, na zawartość i rozmieszczenie glinu, manganu i żelaza w pędach tej rośliny. Badania polowe prowadzono przez trzy lata (2011-2013) w warunkach glebowo-klimatycznych środkowozachodniej Polski. Inokulację przeprowadzono izolatami uzyskanymi z rzepaku i ślazowca; polegała ona na lekkim uszkodzeniu epidermy na łodydze i umieszczeniu w tym miejscu ziarna pszenicy przerośniętego grzybnią danego izolatu. W trakcie wegetacji roślin stwierdzano silne porażenie pędów ślazowca, powodujące zahamowanie wzrostu i rozwoju roślin. W fazie dojrzałości technologicznej z obiektów kontrolnych i inokulowanych pobrano pędy do analiz chemicznych. Zawartość badanych pierwiastków oznaczono w roztworach analitycznych uzyskanych z popiołu biomasy po jej mineralizacji „na sucho”, na spektrometrze ICP-OES. Zawartość i rozmieszczenie glinu, manganu i żelaza w pędach ślazowca była uzależniona od zdrowotności roślin oraz miejsca na łodydze. Najwięcej glinu stwierdzano w części inokulowanej, a najmniej w części wierzchołkowej, niezależnie od pochodzenia izolatu. W przypadku rozmieszczenia żelaza i manganu stwierdzono statystycznie istotny wpływ zastosowanego patogena; izolat ze ślazowca spowodował większe nagromadzenie manganu, ale mniejsze – żelaza. Wykonane badania wskazują na znaczny wpływ porażenia grzybem S. sclerotiorum na procesy fizjologiczne przebiegające w roślinach ślazowca pensylwańskiego. Osobniki z objawami zgnilizny twardzikowej tworzą biomasę o innych parametrach jakościowych.

39-47