Jednym z procesów przygotowujących osady ściekowe do przyrodniczego wykorzystania jest ich biologiczne przetwarzanie z wykorzystaniem dżdżownicy kalifornijskiej Eisenia fetida. Metoda ta ma duże znaczenie wtedy, gdy osady ściekowe wstępnie kompostuje się z masą roślinną lub innymi komponentami organicznymi. Pozwala ona na szybką i efektywną zmianę właściwości kompostów i uzyskanie użytecznych nawozów, tzw. wermikompostów. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu wybranych metali ciężkich (Cu, Zn, Ni, Pb, Cr, Cd), znajdujących się w kompostach i wermikompostach pochodzenia garbarskiego, na koncentrację tych metali w ciele dżdżownic i biomasie roślin uprawnych. Stwierdzono, że zawartość miedzi, cynku, kadmu i chromu w biomasie dżdżownic zależała od zawartości tych metali w podłożu. Poziom metali ciężkich w poszczególnych roślinach był zróżnicowany, a w obiektach nawożonych wermikompostami ich zawartość była z reguły mniejsza niż w obiektach z nawożeniem mineralnym i obornikiem. Pobrany chrom rośliny magazynowały przede wszystkim w systemach korzeniowych, a ponadnormatywna zawartość chromu w wermikompostach nie spowodowała jego nadmiernej kumulacji w biomasie roślin.

37-50