Mechaniczny zbiór śliwek obniża drastycznie koszty produkcji owoców. Drzewa śliwy odmiany ‘Elena’ posadzono w dużym zagęszczeniu (4 × 1 m i 4 × 1,5 m) i prowadzono w formie korony horyzontalnej. Gałęzie drzew przywiązane były do drutów rozciągniętych na wysokości 1 m od ziemi. Korony drzew ukształtowano w formie ciągłej płaszczyzny poziomej w dwóch rzędach 200 m długości każdy. Dla kontroli śliwy ‘Elena’ posadzono w rozstawie 4 × 1,5 m i 4 × 2 m i prowadzono w standardowej formie przewodnikowej. Od piątego do siódmego roku po posadzeniu (2012–2014) z koron horyzontalnych zbierano owoce kombajnem zaczepianym do ciągnika. Ze standardowych koron przewodnikowych, mających 2,8 m wysokości, śliwki zbierano dużym kombajnem samojezdnym. Średnia objętość koron horyzontalnych wynosiła 3,6 m³, a prowadzonych w standardowej formie przewodnikowej – 7,4 m³. Wydajność zbioru owoców z koron prowadzonych w standardowej formie przewodnikowej kombajnem samojezdnym była 40 razy większa niż zbiór ręczny, a z koron horyzontalnych 25 razy większa niż zbiór ręczny. Efektywność zbioru z koron w formie przewodnikowej wahała się w granicach 86–94%, a z koron horyzontalnych 72–80%. Śliwki zebrane małym kombajnem zaczepianym do ciągnika były dobrej jakości. Po przesortowaniu 80% owoców z koron horyzontalnych nadawało się na rynek produktów świeżych. Śliwki zebrane dużym kombajnem samojezdnym były przeciętnej jakości. Po przesortowaniu 50% z nich nadawało się jako owoce deserowe.

49-59