Celem badań było określenie plonowania i składu chemicznego owoców czterech odmian pomidora: ‘Growdena F₁’, ‘Torero F₁’, ‘Listell F₁’ i ‘Mamirio F₁’ uprawianego we włóknie kokosowym z zastosowaniem grzybów mikoryzowych z rodzaju Glomus. Inokulum mikoryzowe zastosowano bezpośrednio do podłoża kokosowego w dawce 20 g/m². W owocach pomidora określono zawartość suchej masy, cukrów ogółem, cukrów redukujących, kwasu L-askorbinowego i kwasów organicznych (wyrażone w przeliczeniu na kwas jabłkowy). Rośliny poszczególnych odmian różniły się wysokością plonów. Największy plon ogółem i handlowy otrzymano z roślin odmiany ‘Torero F₁’, a najmniejszy z ‘Mamirio F₁’. Pomidory z zastosowaną szczepionką mikoryzową, z wyjątkiem odmiany Torero F₁’, plonowały lepiej niż rośliny kontrolne. Owoce odmiany Mamirio F₁’ miały największą zawartość suchej masy, cukrów ogółem, cukrów redukujących, kwasu L-askorbinowego, azotanów (V) i najmniejszą masę owoców.

61-68