Badanie przeprowadzono w rejonie Konya, gdzie produkuje się 60% tureckiej marchwi. W badaniu zastosowano osiem odmian marchwi o różnej barwie, określając ich cechy chemiczne i sensoryczne. Stwierdzono, że odmiany o pomarańczowym korzeniu są preferowane w porównaniu z odmianami o innej barwie jeśli chodzi o barwę, soczystość, smak i gorzkawy posmak. Określono korelację między niektórymi cechami chemicznymi i sensorycznymi. Największą zawartość fenoli stwierdzono w marchwi Purple (163,52 mg 10^-2 g^-1 GAE) i Bolero (pomarańczowa) (155,90 mg 10^-2 g^-1 GAE). W odmianie Maestro (pomarańczowa) stwierdzono największe działanie antyoksydacyjne (45,91% inhibicji), zawartość suchej masy (16,77%), całkowitą zawartość cukrów (8,27 g 10^-2 g^-1) i β karotenu (183,01µg g^-1). Stwierdzono, że w kategoriach cech sensorycznych odmiany pomarańczowe były lepiej oceniane od odmian o innej barwie.

139-147