Badania wytrzymałościowe trzciny napotykają szereg trudności z powodu powłokowej struktury łodyg, ich anizotropii, niejednorodności, małych wymiarów przekroju oraz dużych rozrzutów w wynikach z powodu specyficzności użytych próbek. Mając świadomość wszystkich tych trudności, w niniejszej pracy przedstawiono wyniki prostego eksperymentu, polegającego na osiowym rozciąganiu próbek łodyg trzciny z kolankami i bez. Związek między odkształceniem a naprężeniem w czasie testu przybierał charakter wykładniczy, co wskazuje na tendencję do usztywniania się łodyg wraz ze wzrostem odkształceń. Wyniki testu skłaniają do wniosku, że części łodygi bez kolanek są tak samo sztywne jak z kolankami, są jednak dwukrotnie od nich wytrzymalsze. Prawdziwość takiego wniosku oznaczałaby, że kolanka stanowią niepodatne, kruche osłabienie łodyg. Wyniki przeprowadzonego testu poddano krytycznej ocenie, a przeprowadzone dodatkowe analizy pozwoliły na budowę prostego modelu probabilistycznego dla przeprowadzonego eksperymentu.

153-168