Tytuł
STABILIZACJA GEORUSZTEM HEKSAGONALNYM PODŁOŻA POD TRASĘ NARCIARSKĄ NA SKŁADOWISKU
Autor
Eugeniusz Koda, Piotr Osiński, Agnieszka Kiersnowska, Jacek Kawalec
Słowa kluczowe
georuszt heksagonalny, stabilizacja, grunt antropogeniczny, rekultywacja składowisk
Streszczenie
W artykule przedstawiono przykład zastosowania i analizy stateczności skarpy wzmocnionej georusztem heksagonalnym (tzw. georusztem trójosiowym) wbudowanym w narożu składowiska odpadów Radiowo, w projektowanej narciarskiej trasie zjazdowej. Konstrukcja żeber w georusztach heksagonalnych oparta jest na strukturze trójkąta równobocznego, dzięki czemu dochodzi do bardziej równomiernego rozkładu obciążeń na podłoże niż w przypadku często używanych georusztów jednoosiowych oraz dwuosiowych. Struktura heksagonalna georusztu zapewnia również dużą wytrzymałość i sztywność we wszystkich kierunkach oraz stabilizację podbudowy konstrukcji drogi. Obliczenia stateczności składowiska przeprowadzono z zastosowaniem klasycznej metody analiz stosowanej w geotechnice (metoda Bishopa), z wykorzystaniem parametrów geotechnicznych odpadów określonych na potrzeby projektu ukształtowania bryły rekultywowanego składowiska odpadów Radiowo.
Strony
185-194
Cytowanie
Koda, E., Osiński, P., Kiersnowska, A., Kawalec, J. (2016). STABILIZACJA GEORUSZTEM HEKSAGONALNYM PODŁOŻA POD TRASĘ NARCIARSKĄ NA SKŁADOWISKU. Acta Sci. Pol. Architectura, 15(4), 185-194.
Pełny tekst
