Celem badań było określenie wpływu wybranych sposobów ochrony plantacji przed chwastami na zawartość białka ogólnego i właściwego w bulwach trzech odmian ziemniaka jadalnego. Doświad-czenie polowe, dwuczynnikowe przeprowadzono w układzie split-plot w trzech powtórzeniach. Badanymi czynnikami były: I – trzy odmiany ziemniaka: Cekin, Satina i Tajfun, II – pięć sposobów odchwaszczania: 1) pielęgnacja mechaniczna – obiekt kontrolny, 2) pielęgnacja mechaniczna + herbicyd Command 480 EC w dawce 0,2 dm³·ha^-1, 3) pielęgnacja mechaniczna + mieszanina herbicydów Command 480 EC w dawce 0,2 dm³·ha^-1 + Afalon Dyspersyjny 450 SC w dawce 1,0 dm³·ha^-1, 4) pielęgnacja mechaniczna + herbicyd Stomp 400 SC w dawce 3,5 dm³·ha^-1, 5) pielęgnacja mechaniczna + mieszanina herbicydów Stomp 400 SC w dawce 3,5 dm³·ha^-1 + Afalon Dyspersyjny 450SC w dawce 1,0 dm³·ha^-1. Największą zawartość białka ogólnego i właściwego w porównaniu z obiektem kontrolnym uzyskano na poletkach, na których zastosowano mieszaninę herbicydów Stomp 400 SC + Afalon Dyspersyjny 450 SC oraz herbicyd Stomp 400 SC. Wyniki badań dowiodły, że odmiana Satina charakteryzowała się największą koncentracją białka ogólnego – średnio 12,98% s.m. i białka właściwego – średnio 8,60% s.m, zaś najmniejszą zawartość omawianych składników miała odmiana Tajfun, odpowiednio 12,04 i 8,08% suchej masy bulw. Warunki atmosferyczne w latach prowadzenia badań różnicowały zarówno zawartość białka ogólnego, jak i właściwego. Największą zawartość białka ogólnego i właściwego w bulwach stwierdzono w 2009 roku, charakteryzującym się najbardziej optymalną dla rozwoju ziemniaka ilością opadów i temperaturą powietrza.

17-23