Celem pracy było określenie i porównanie podstawowych parametrów statystycznych dla dwóch metod – miareczkowej i HPLC – oznaczania stężenia kwasu szczawiowego w płynie pofermentacyjnym z hodowli z udziałem Aspergillus niger w podłożach zawierających sacharozę jako źródło węgla. Obie metody testowano na wzorcach kwasu szczawiowego, cytrynowego i glukonowego, a następnie analizowano metodą HPLC skład płynu pofermentacyjnego po usunięciu biomasy zarówno przed, jak i po strąceniu osadu szczawianu wapnia. Przedstawione w pracy wyniki świadczą o tym, że obie metody są oparte na zależności liniowej w testowanym zakresie stężeń, są precyzyjne i dokładne. Reakcja kwasu szczawiowego z chlorkiem wapnia powoduje strącenie ponad 99,8% kwasu w roztworze fermentacyjnym, ale następuje współstrącenie kwasów cytrynowego i glukonowego w ilościach do 3,4 g⋅dm^-3. Mimo to metoda miareczkowa jest uznana i wiarygodna, i jest nadal stosowana do oznaczania stężenia kwasu szczawiowego w roztworach.

63-70