Obróbka wstępna stanowi jeden z najistotniejszych etapów wytwarzania wartościowych bioproduktów z surowców lignocelulozowych. Ma ona na celu destrukcję złożonej struktury surowców, co przyczynia się do zwiększenia ich podatności na enzymatyczne scukrzanie. Dla każdego rodzaju stosowanych surowców konieczna jest weryfikacja możliwości zastosowania wybranej metody obróbki i parametrów prowadzenia procesu. W pracy porównywano efektywność obróbki wstępnej prowadzonej w środowisku 2% H₂SO₄ i 2% NaOH, w różnych warunkach procesowych, wobec trzech surowców lignocelulozowych: (i) słomy kukurydzianej, (ii) osadków kukurydzianych oraz (iii) drewna szybkorosnącej odmiany topoli. Za miarę efektywności procesu przyjęto całkowitą wydajność uwalniania cukrów prostych z biomasy wyznaczoną zarówno na podstawie ilości glukozy i ksylozy rozpuszczonych w roztworach użytych do obróbki, jak też powstałych w wyniku hydrolizy enzymatycznej frakcji stałej biomasy uzyskanej po obróbce.

19-28