Wrażliwość białek, w tym enzymów, na wysokie temperatury tradycyjnych metod suszenia powoduje, iż w przypadku produktów biologicznych nie mogą być one stosowane. Rozwiązaniem może być proces suszenia sublimacyjnego (liofilizacja), który wykorzystując znacznie niższe temperatury, sprawia, iż w wielu produktach nie zauważa się modyfikacji. W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące liofilizacji enzymu lakaza, warunków prowadzenia procesu oraz trwałości otrzymywanych liofilizatów. Badanymi zmiennymi parametrami były czas trwania procesu oraz stosunek powierzchni do objętości próbki. W celu porównania skuteczności badanych rozwiązań wyznaczono parametry odzysku i ubytku aktywności. Przeprowadzone eksperymenty potwierdziły, że sam proces liofilizacji nie powoduje znaczącej dezaktywacji enzymu. W większości badanych próbek lakaza zachowała około 90% swojej pierwotnej aktywności. Stwierdzono jednak, że podczas przechowywania liofilizatów w formie stałej aktywność lakazy spada do 68% po 11 tygodniach.

23-28