Artykuł przedstawia badania, dotyczące możliwości zastosowania kuchenki mikrofalowej do oznaczenia wilgotności gruntów niespoistych oraz mało i średnio spoistych. Zaletą tej metody jest niski koszt kuchenki (około 75–100 euro), powszechna jej dostępność na rynku, krótki czas oznaczenia wynoszący od 2 do 5 minut, prostota procedury oznaczenia i doskonała korelacja z wynikami uzyskiwanymi metodą normową, suszarkową. Badania wykonano na 19 reprezentatywnych gruntach mineralnych spoistych i niespoistych. W każdym gruncie oznaczenia wilgotności wykonano w pełnym zakresie wilgotności – od stanu powietrznie suchego do stanu płynnego. Określono równania regresji uzależniające wilgotność z metody suszarkowej od wilgotności oznaczonej metodą mikrofalową, w grupach gruntów i dla wszystkich gruntów łącznie. Uzyskano współczynniki korelacji we wszystkich równaniach praktycznie równe jedności, potwierdzające doskonałą zgodność wyników wilgotności oznaczonej tymi dwiema metodami. We wnioskach podano również uwagi metodyczne, umożliwiające powszechne stosowanie metody mikrofalowej do oznaczeń wilgotności w warunkach polowych, w laboratoriach budowlanych.

63-78