W pracy wyprowadzono wzory i przedstawiono dyskusję wyznaczania maksymalnej liczby terminów wykonania pojedynczej czynności oraz wszystkich czynności łącznie zawartych w harmonogramie sieciowym. Rozważono możliwość realizacji czynności bez przerw, jak również z podziałem na dwa etapy. Wyprowadzone wzory zastosowano do analizy prostej, sześcioczynnościowej sieci zależności. Wykazano, że liczba możliwych układów czynności w całym harmonogramie zależy w największym stopniu od terminu zakończenia całego przedsięwzięcia, zapasu całkowitego czasu poszczególnych czynności i liczby wszystkich czynności w sieci zależności. Uzyskane wyniki mają podstawowe znaczenie przy poszukiwaniu algorytmu analizy środków, pozwalającego na połączenie okresu realizacji wszystkich czynności harmonogramu sieciowego z posiadanymi zasobami. Poprawna konstrukcja i analiza harmonogramów sieciowych pozwala z kolei na wiarygodne planowanie i kontrolę wykonania obiektów budowlanych przy zachowaniu różnych uwarunkowań technologiczno-organizacyjnych.

79-88