Celem badań przeprowadzonych w latach 1994-1998 było określenie wpływu wieloletniego nawożenia słomą + NPK, wyłącznie NPK, wyłącznie obornikiem, obornikiem wraz z: PK, NK, NP, NPK, NPK + Ca oraz braku nawożenia na zachwaszczenie zbóż uprawianych w zmianowaniu. Ocenę zachwaszczenia wykonano w statycznym doświadczeniu nawozowym założonym w 1948 roku w Mochełku koło Bydgoszczy, na glebie płowej typowej, klasy bonitacyjnej IVa, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Dominującymi chwastami w jęczmieniu jarym były sporek polny Spergula arvensis i komosa biała Chenopodium album, a w pszenicy ozimej – fiołek polny Viola arvensis oraz miotła zbożowa Apera spica-venti. Najmniejszą ilość powietrznie suchej masy chwastów w jęczmieniu jarym stwierdzono pod wpływem wieloletniego nawożenia obornikiem z NPK + Ca oraz w kombinacji bez nawożenia. W pszenicy ozimej małe zachwaszczenie wystąpiło także w przypadku nawożenia wyłącznie obornikiem oraz obornikiem + PK.

91-97