W 6-letnich badaniach prowadzonych w statycznym doświadczeniu polowym w Zakładzie Produkcyjno-Doświadczalnym Bałcyny na glebie płowej pylastej, średniej oceniono wpływ 26-31-letniej monokultury na kształtowanie się zachwaszczenia dwóch odmian owsa w warunkach braku i stosowania ochrony chemicznej. Obiektem porównawczym była uprawa owsa w 6-polowym płodozmianie: ziemniak – owies – len włóknisty – żyto ozime – bobik – pszenżyto ozime. Uprawa owsa w 26-31-letniej monokulturze doprowadziła do silnego zachwaszczenia łanu. Obsada chwastów na 1 m² w niechronionej monokulturze była ponad 3-krotnie, zaś biomasa ponad 4-krotnie większa w porównaniu z płodozmianem. Herbicydy z podobnym skutkiem w obu stanowiskach zmniejszyły obsadę chwastów, natomiast fitomasę chwastów ograniczyły silniej w płodozmianie aniżeli w monokulturze. Poziom zachwaszczenia obu odmian owsa (Boryna i Kwant) uprawianych w monokulturze był zbliżony.

119-128