W artykule przedstawiono wyniki badania wpływu skali modelu jazu na kształtowanie się rozmycia dna w dolnym stanowisku w czasie. Badania przeprowadzono na modelach jazu z przepływem wody nad zamknięciem, z niecką do rozpraszania energii i strefą umocnień dna. Modele wykonano w dwóch skalach geometrycznych: 1:30 i 1:55. W doświadczeniach wykorzystano jeden materiał rozmywany – piasek (d₅₀ = 1,1mm, =1,77). Wyznaczono wartość wykładnika potęgi skali i jej zmienność w trakcie formowania się wyboju, na podstawie badań rozmyć na dwóch modelach. Przyjmując model większy, jako prototyp dla mniejszego, w modelowaniu przepływu według kryterium Froude’a (bez modelowania materiału rozmywanego), maksymalna głębokość rozmycia rozwija się wolniej na modelu niż na prototypie.

55-66