Doświadczenie przeprowadzono w latach 1998–2002 w Katedrze Sadownictwa Akademii Rolniczej w Lublinie. Materiałem doświadczalnym była leszczyna. Rośliny trzech odmian: Olbrzymi z Halle, Kataloński i Webba Cenny posadzono w 1989 r. w rozstawie 4 × 3 m i prowadzono je w formie drzewek niskopiennych. Oceniano strukturę plonu, średnią masę pojedynczego orzecha i jądra, zawartość wody w jądrze bezpośrednio po zbiorze i po 8 tygodniach przechowywania w temperaturze pokojowej. W latach 1999-2001 określano ponadto zawartość tłuszczów i kwasu linolowego oraz makroskładników (N, P, K, Ca, Mg). Wykazano wyraźne różnice odmianowe w wielkości owoców i wartości badanych cech. Zawartość wody w jądrze orzechów wysuszonych wyniosła w zależności od odmiany od 3,79 do 29,6%. Ubytek masy podczas 8 tygodni dosuszania orzechów wynosił od 27,5 do 29,6%. Spośród badanych trzech odmian najlepszą jakością orzechów charakteryzował się ‘Olbrzymi z Halle’.

55-60