Ocenę plonowania pszenicy ozimej wykonano w oparciu o trzydziestoletnie wyniki doświadczenia odmianowego przeprowadzonego w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian Seroczyn (szerokość geograficzna?= 52o 00’, długość geograficzna = 21o 56’) w latach 1970-2000. Podstawową jednostką analityczną był średni plon z wszystkich badanych odmian. Obserwacje klimatologiczne okresu badań pochodziły z tej samej miejscowości, w której było prowadzone doświadczenie. Analiza czynnika opadowego i energetycznego, jakim jest ewapotranspiracja potencjalna roślin, wykazała dużą ich zmienność w latach badań. Na zmienność plonu ziarna pszenicy ozimej dominujący wpływ mają ekstrema pogodowe, powodujące stresowe warunki w określonych fazach rozwoju roślin, w efekcie czego ograniczają ich potencjał plonotwórczy. Główną przyczyną spadku plonów są zarówno niedobory wodne powodowane długimi okresami bezopadowymi (ciągi około 20-dniowe), jak i silne opady dobowe (ponad 20 mm) lub opady typu burzowego występujące w końcowym okresie wegetacji.

73-79