Badania przeprowadzono na 15 szczurzycach linii Bufflo w wieku 4–6 miesięcy. Zwierzęta poddawano narkozie halotanowej i pośmiertnie pobierano do badań skrawki macicy o długości od 1,5 do 2 cm. Skrawki montowano w komorach automatycznej łaźni wodnej. Po 30-minutowym zapisie spontanicznej aktywności skurczowej mięśniówki macicy podawano do komory: salbutamol w dawce 5 μg na komorę, dobutaminę w dawce 25 μg, propranolol w dawce 100 μg, izoprenalinę w dawce 10 μg, adrenalinę w dawce 0,01 mg na komorę. Dawki preparatów ustalano doświadczalnie. Pobudzenie receptorów β₁-adrenergicznych selektywnym agonistą dobutaminą powodowało zanik spontanicznej kurczliwości (atonię) mięśniówki macicy. Natomiast zablokowanie receptora propranololem – antagonista obu podtypów receptorów adrenergicznych (β₁ i β₂) powodowało zniesienie hamującego wpływu dobutaminy na zapis kurczliwości mięśniówki macicy. Pobudzenie receptorów β₂-adrenergicznych selektywnym agonistą salbutamolem również powodowało natychmiastowy zanik kurczliwości wyizolowanego skrawka, a zablokowanie receptorów propranololem powodowało zniesienie hamującego wpływu salbutamolu na kurczliwość. Podanie izoprenaliny – agonista receptora β₁ i β₂, jak i adrenaliny – agonista α i β receptorów adrenergicznych hamowało kurczliwość macicy. Wyniki doświadczeń sugerują obecność obu podtypów receptorów β-adrenergicznych w mięśniówce macicy szczurów. Pobudzenie receptorów β-adrenergicznych selektywnym agonistą powoduje zanik kurczliwości (atonię) wyizolowanego skrawka macicy.

9-18