Badania przeprowadzono na 5 mózgowiach dojrzałych płciowo piesaków (lisów polarnych). Materiał do badań po utrwaleniu, odwodnieniu, zatopieniu w parafinie i pokrojeniu zabarwiono według metody Klüvera i Barrery. Zakręt przyhipokampowy (Gyrus parahipocampalis), który był obiektem niniejszych badań jest strukturą korową łączącą twór hipokampa (formatio hippocampi) z nową korą (neocortex). Stanowi on tylną część zakrętu sklepieniowego (Gyrus fornicatus), która rozciąga się od płata ciała modzelowatego (Splenium corporis callosi) do brzuszno-przyśrodkowego kąta półkuli mózgu. Jest on utworzony przez następujące struktury korowe: pole śródwęchowe (area entorhinalis), przypodporę (parasubiculum) i przedpodporę (presubiculum). Wyżej wymienione części kory zakrętu przyhipokampawego złożone są z czterech warstw: brzeżnej, komórkowej (I), komórkowej (II) i komórkowej (III).

19-28