Badania wykonano na 24 szczurach (12 samcach i 12 samicach) szczepu Bufflo. Zwierzęta żywione były ad libitum granulatem LSM dla gryzoni. Dostęp do wody był nieograniczony. Po zakończeniu doświadczenia szczury poddawano lekkiej narkozie eterowej, pobierano wymazy z jamy ustnej i gardła oraz z prostnicy, a następnie krew z żyły jarzmowej. Po uśpieniu wypreparowywano żołądek i jelito ślepe i pobierano ich treść. Pobrany materiał posiewano na podłoża bakteriologiczne. W pełnej krwi oznaczano liczbę erytrocytów i leukocytów, stężenie hemoglobiny oraz hematokryt. W surowicy krwi oznaczano stężenie glukozy, białka całkowitego, cholesterolu całkowitego i trójglicerydów. Do treści żołądka i jelit dodawano w równych ilościach sztuczną ślinę oraz wodę destylowaną. Inkubację treści prowadzono w specjalnych płuczkach umieszczonych w wytrząsarce z łaźnią wodną o temp. 39 ºC przez 8 godzin, pobierając próbki do analizy gazów, amoniaku i pH. Najczęściej izolowanym drobnoustrojem była pałeczka okrężnicy – Escherichia coli, którą stwierdzono u 95,8% badanych szczurów w wymazach z jelita prostego oraz u 83,3% w jelicie ślepym. Dość licznie izolowano z jelita ślepego (95,8%) laseczki Bacillus sp. Z przeprowadzonych badań wynika, że zawartość amoniaku jest znacznie większa w jelicie ślepym aniżeli w żołądku. Zauważa się tu też istotne różnice związane z płcią. Podobnie dotyczy to poziomu kwasu mlekowego. Niższe pH panuje w żołądku od 3,8 do 4,1, natomiast w jelicie ślepym wynosi ono 6,8.

61-69