Badania przeprowadzono w RSD Zawady w latach 1999-2002. Doświadczenie polowe przeprowadzono metodą łanową bezpowtórzeniową. Na poszczególnych obiektach zarówno w przypadku pszenżyta ozimego, jak i jarego stosowano zróżnicowaną uprawę pożniwną: 1) podorywkę (12 cm), 2) kultywatorowanie, 3) talerzowanie, 4) bez uprawy (Roundup 360 SL), 5) bez uprawy, 6) orkę (20 cm), 7) talerzowanie. Na pierwszych pięciu obiektach wykonywano orkę siewną (pszenżyto ozime) lub orkę przedzimową (pszenżyto jare). W uprawie obu form pszenżyta (ozimego i jarego) tylko zupełne zrezygnowanie z wykonywania orki skutkowało istotnym, ponad 30% spadkiem plonu ziarna. Uproszczenia uprawowe powodowały na ogół wzrost zachwaszczenia. Istotny wzrost świeżej i suchej masy chwastów obserwowano jednak tylko na obiektach ze skrajnymi uproszczeniami. Zaobserwowano wyraźnie niższe plonowanie na obiektach o najwyższym zachwaszczeniu, szczególnie pszenżyta jarego.

69-76