W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w latach 1998-2001 w Stacji Badawczej w Mochełku na glebie kompleksu żytniego dobrego, w ogniwie zmianowania jęczmień jary – pszenica ozima. Badano wpływ uprawy wsiewek międzyplonu na plonowanie jęczmienia jarego (rośliny ochronnej) i pszenicy ozimej (rośliny następczej) oraz na produkcyjność ogniwa zboże jare – zboże ozime. Określono także plony zielonej masy wsiewek i ich oddziaływanie na zboża w zależności od ilości i rozkładu opadów. Plonowanie wsiewek, zwłaszcza roślin bobowatych, było silnie zróżnicowane w latach badań. Stwierdzono, że największy plon zielonej masy zarówno w momencie zbioru jęczmienia jarego, jak i w odroście pożniwnym wydawały na ogół cykoria oraz życica wielokwiatowa. Wsiewki koniczyny białej i seradeli, mimo mniejszych plonów, zwiększyły o 1,5-4,1%, a wsiewki cykorii i życicy wielokwiatowej zmniejszyły o 5,3-8,7% produkcyjność ogniwa jęczmień jary – pszenica ozima.

143-150