Określono stężenie wybranych makroelementów w tkance kostnej jagniąt różnych genotypów. Do badań wykorzystano materiał pochodzący od 217 czternastodniowych jagniąt ze stad owiec północno-zachodniej Polski. Określono stężenie wapnia, fosforu nieorganicznego i magnezu w 1 g suchej masy tkanki kostnej 4. i 5. kręgu ogonowego. Najwyższe średnie stężenie wapnia stwierdzono w tkance kostnej jagniąt rasy czarnogłówka –19,74 mmol l^-1 ± 2,02 i jagniąt rasy leine –15,94 mmol l^-1 ± 3,16. Najniższe stężenie wapnia stwierdzono w tkance kostnej jagniąt rasy kent (9,50 mmol l^-1 ± 1,80) i rasy merynos (10,25 mmol l^-1 ± 4,84). Najwyższe średnie stężenie fosforu nieorganicznego (19,16 mmol l^-1 ± 1,78) stwierdzono w tkance kostnej jagniąt rasy kent, najniższe w tkance kostnej jagniąt rasy merynos (11,43 mmol l^-1 ±1,18). Średnie stężenie magnezu mieściło się w przedziale od 0,82 mmol l^-1 ± 0,10 w przypadku rasy merynos polski do 1,10 mmol l^-1 ± 0,21 dla mieszańców F₁ rasy merynos x suffolk. Najmniejszą wartość stosunku Ca:P stwierdzono w tkance kostnej jagniąt rasy kent (0,50 ± 0,10), a największą (1,17 ± 0,17) w tkance kostnej jagniąt rasy czarnogłówka. Średnia wartość stosunku Ca:Mg w tkance kostnej mieściła się w przedziale od 11,74 ± 1,72 w przypadku jagniąt rasy kent do 20,37 ± 2,09 w przypadku jagniąt rasy czarnogłówka. Analiza wyników badań własnych wykazała, że podłoże różnic w składzie mineralnym tkanki kostnej kręgów ogonowych jagniąt stanowi czynnik rasy i związany z nią typ użytkowy; różnice mogą być uwarunkowane również geochemicznie.

17-24