Lokalny rynek nieruchomości stanowi obszar w miarę jednorodny pod względem stanu i stopnia rozwoju oraz uwarunkowań, jakie obserwuje się na rynku, w tym przede wszystkim uwarunkowań popytu i podaży oraz kształtujących się cen. Lokalizacja nieruchomości stanowi jeden z głównych czynników mających bezpośredni wpływ na wartość nieruchomości. Celem pracy jest rozpoznanie wpływu miasta na rozwój lokalnego rynku nieruchomości w strefie podmiejskiej Wrocławia. Badaniami objęto obszar gminy Długołęka, w tym 29 miejscowości rozmieszczonych równomiernie na jej obszarze. Analiza średnich cen transakcyjnych nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz zabudowy usługowej w latach 2000–2002, dynamika transakcji oraz rozpiętość cen podzieliły gminę na strefy o zróżnicowanych fazach rozwoju rynku: fazę wstępną oraz fazę rozwoju. Granice rozwoju są odmienne dla nieruchomości przeznaczonych na mieszkania oraz usługi. Wśród nieruchomości przeznaczonych na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej najwyższe wartości osiągają nieruchomości zlokalizowane w pobliżu granic administracyjnych Wrocławia. Wśród nieruchomości przeznaczonych na usługi najwyższe wartości osiągają nieruchomości położone przy drodze krajowej relacji Wrocław – Warszawa i zarazem w bliskiej odległości od granic administracyjnych miasta.

125-138