Celem podjętych badań była ocena skuteczności konserwacji mokrego drewna wykopaliskowego wybranymi związkami chemicznymi oraz próba znalezienia zależności pomiędzy stopniem degradacji drewna a stabilnością jego wymiarów po zabiegu impregnacyjnym. Badania wykonywano na archeologicznym drewnie dębowym, wiązowym, sosnowym i jodłowym. Stopień degradacji drewna oceniano na podstawie ubytku substancji drzewnej i zawartości podstawowych składników chemicznych. Próbki drewna nasycano wodnymi roztworami sacharozy, laktitolu oraz poliglikoli etylenowych (PEG) 300 i 4000. W pracy porównano stopień kurczenia się drewna nieimpregnowanego i odkształcenia drewna modyfikowanego. Przedstawiono zależności pomiędzy wchłonięciem badanych związków chemicznych a stopniem odkształcenia przekroju poprzecznego drewna. Badania wykazały duże zróżnicowanie odkształceń wilgotnościowych drewna iglastego i liściastego oraz istotne różnice w skuteczności konserwacji drewna wykopaliskowego testowanymi impregnatami.

151-169