Zakłady spożywcze, zwłaszcza przetwarzające surowce pochodzenia zwierzęcego (np. mleko, mięso, ryby) zużywają z reguły znaczne ilości wody, a ponad 90% jej ilości zostaje przekształcone w ścieki o wysokim potencjalnym zagrożeniu dla środowiska naturalnego. Proces oczyszczania ścieków zakładów spożywczych można zintensyfikować między innymi przez wprowadzenie do ich strumienia związków nieorganicznych, a jak pokazuje praktyka do najbardziej skutecznych należą sole wielowartościowych metali, zwłaszcza żelaza i glinu. W prezentowanej pracy podjęto próbę porównania, w tych samych warunkach analitycznych, skuteczności działania siarczanu (VI) żelaza Fe (III) jako koagulanta (dawka: 450 g/m³) w chemicznym oczyszczaniu prób surowych ścieków technologicznych, pobranych w trzech różnych zakładach przemysłu spożywczego (mleczarskich, mięsnych i rybnych). Wyniki oceny wizualnej i oznaczenia chemiczne (BZT, ChZT, zawartość fosforu i zawiesiny ogólnej) w ściekach po koagulacji wykazały znaczącą poprawę wybranych parametrów ścieków, chociaż podatność badanych ścieków na działanie koagulanta była zróżnicowana. Stopień redukcji poszczególnych parametrów ścieków mieścił się w szerokim zakresie 20,9-97,2%. Wykazano jednocześnie, że badane ścieki po koagulacji chemicznej charakteryzowała mała (< 20%) zdolność wygaszania bioluminescencji testowego szczepu bakterii (Vibrio fischeri), co pozwala uznać je za próby nietoksyczne dla środowiska naturalnego.

123-132