Badania obejmują okres drugiej rotacji zmianowania: burak cukrowy – pszenica jara – groch siewny – pszenżyto ozime (lata 1999-2002). Doświadczenia przeprowadzono na obiektach o powierzchni 0,3 hektara, przy optymalnych warunkach uprawowych. Zastosowanie uprawy uproszczonej pod burak cukrowy, a systemu uprawy zerowej pod pozostałe gatunki uprawiane w zmianowaniu powoduje zmniejszenie pracochłonności, ilości zużytego paliwa, a także nakładów energetycznych średnio o 50% w stosunku do uprawy tradycyjnej, a kosztów o 42%. Najwyższą efektywnością energetyczną w zmianowaniu charakteryzuje się system, w którym pod burak cukrowy stosowano uprawę uproszczoną, a pod pozostałe rośliny uprawę zerową. Wzrasta ona o 135% w stosunku do uprawy tradycyjnej stosowanej pod wszystkie rośliny zmianowania. Najmniejszą efektywność uzyskuje się stosując uprawę tradycyjną z międzyplonem pod burak cukrowy i groch siewny oraz uprawę tradycyjną pod pszenicę jarą i pszenżyto ozime.

51-59