Badania prowadzono w latach 1996–1999 na drzewach jabłoni ‘Jonica’. Czynnikami skarlającymi drzewa były: podkładki (M.9 i P60), przeszczepione pierścienie kory odmiany (w położeniu polarnym i apolarnym), mikrowstawki (przeszczepione pierścienie kory z podkładki M.9, P22 lub M.27) oraz retardant (Paclobutrazol). Najwyższą średnią zawartość wapnia stwierdzono w korze drzew (1,53% s.m.), mniej w liściach (0,98% s.m.), a następnie w korzeniach (0,48% s.m.). Najmniej Ca zawierało drewno i owoce (odpowiednio 0,09% s.m. i 0,02% s.m.). W przypadku analizy liści nie stwierdzono zróżnicowania zawartości wapnia spowodowanego wpływem podkładki. Owoce pochodzące z drzew na podkładce P60 zawierały mniej Ca niż z drzew rosnących na M.9. Zastosowane wszczepy nie wpłynęły istotnie lub obniżyły zawartość wapnia. Wyjątkiem jest mikrowstawka P22, która zwiększyła akumulację tego pierwiastka w jabłkach we wszystkich latach badań. Nie stwierdzono istotnej zależności między zawartością wapnia w owocach i liściach; wartość współczynnika korelacji r wynosiła tylko 0,03 (α= 0,05, N = 64). Przeszczepienie kory i mikrowstawki ograniczyły akumulację wapnia w korzeniach, co było szczególnie widoczne w pierwszym roku badań.

11-19